bruiloftsverslagen

Ik zou nog schrijven over Candans bruiloft! Candan was prachtig, de sfeer goed- sjiek en toch ontspannen. Hoewel behalve de setting, het weer, de dominerende haarkleur en de muziek niet erg anders dan een Nederlandse. Goed, iedereen danste op Arabische en Turkse muziek, met groot gemak en plezier, ook oudtantes met kunstgebitten en overgewicht. De avond was zwoel, palmbomen ruisten in het verkoelende windje en de waterpijp-rokende gasten werden weerspiegeld in het blauw van het zwembad. Geen paarse tijgerprintjurken gesignaleerd.

Gebruiken rondom geschenken verschillen ook. Niemand sleept met tafelzilver of keukenmachines. Het is heel eenvoudig: 150 shekel p.p. in een envelopje vergezeld van een kaart. Op de mijne, roze natuurlijk en met strikjes, stond in de lokale persiflage op Engels: 'let every day is a good living day', wat zonder twijfel positief bedoeld is.

Het lot bedeelde me nog een bruiloft toe. Turkse vriendin Tana was uitgenodigd voor de verbindtenis van een Pakistaans/Amerikaans bruid en Israelische bruidegom die Messias-belijdend-joods is. Omdat ze niemand kende, ging ik mee. Onderweg (we kregen een lift) kwamen we erachter dat de feestelijkheden plaats vonden in de woestijn van Judea, in een gelegenheid genaamd 'eretz bereshit' (land van genesis). Dit keer maakt ik de ceremonie mee: op een heuvel die prachtig uitzicht bood op de Judese heuvels stond de 'choepa', waar de bruid zeven rondjes om te bruidegom draaide, de bruidegom een glas kapot stampte en de maaltijd werd gevierd.