dinsdag 8 januari 2008

Cardiatricon

Er was eens een Poolse edelman met liefdesverdriet. Hij liet een kluizenaarswoning bouwen aan de Zwarte Zee, om de rest van zijn leven in afzondering door te brengen, melancholieke verzen producerend. Het huis noemde hij Cardiatricon, hartsmedicijn.
Ik lijk aan te sturen op een zwaarmoedig begin van dit blog. Maar dat valt wel mee. Ik vind dat woord alleen erg mooi, en wil het graag gebruiken. En vooruit, zo moeilijk is dat nu ook weer niet. Ik verruil Amsterdam voor Jeruzalem, tijdelijk. Een vertrouwde, heerlijke stad voor een minder vertrouwde. Waar ik de taal nauwelijks spreek, een hoop mensen die ik graag in mijn buurt heb niet zijn. En ook: waar het dagelijks leven beinvloed wordt door soldaten, strijdende partijen en vijandsbeelden over en weer. Evengoed zal ik genieten van geuren en klanken op straat, de drukte van de Oude Stad en alle schatten van Israel en Palestina. En dit plekje op het net is mijn Cardiatricon: een digitale toevluchtshaven waar ik overschotten aan inspiratie en frustratie kwijt kan.

1 opmerking:

Mannes Welleweerd zei

Lieve Joes,
Ik hoop dat je een heel leuke, leerzame tijd in Jeruzalem zult hebben en dat je weer heelhuids terugkeert met veel theologische bagage!
Oom Mannes