huis-thuis

Al eens eerder woonde ik op de universiteitsberg, en toen deelde ik een kamer met Candan. Dat pakte erg goed uit. Toch keek ik er niet erg naar uit opnieuw mijn intrede te doen in de dormitories. En gelukkig: dit keer heb ik- na veel verwikkelingen die niemand die ooit in dit land is geweest zullen verbazen, en waar veel telefoontjes en overtuigingskracht aan te pas kwamen- een eigen kamer in een zeer o.k. appartement. We hebben een bank, een goede douche, een keuken die zeker sinds de komst van François (klein van afmeting, groot in daden- zie foto) tot maaltijden van enig niveau uitnodigt.

En wat ook erg fijn is: met de huisgenoten is het prettig wonen: met Audra (Amerikaanse taalwetenschapster), had ik twee jaar geleden al vriendschap had gesloten, en Rawaan (Palestijnse uit het Noorden van Israel met wie ik waterpijp rook en af en toe wat Arabisch mompel).
Zoals eerder vermeld bevindt ons appartement zich op de begane grond. Dat heeft voor- en nadelen. Nadeel is het ontbreken van uitzicht, terwijl fortuinlijker studenten vanaf hun balkon uitkijken op de Haram al-Sharif. Voordeel- althans in de toekomst- is dat het altijd koel is in huis. En in geval van overstroming of brand zijn we snel buiten. Ontmoetingen als die met de conciërge en de wat onverzorgde jongeman zijn daar weer de keerzijde van.